OLTIN KUZ, Kuz fasli haqida sherlar to’plami yangi, fasillar kulgusi,

Kuz fasli

Sayrning ilinjida,
Bir kuni chiqdim boqqa.
Barglar gilamday bunda,
Toʼshalgan xammayoqqa.

Tut daraxti yoz boʼyi,
Yana qaytgan asliga.
Baxorda ipak qurti,
Tashna boʼlar bargiga.

Yozda men koʼrgan qushlar,
Janublarga ketibdi.
Kuz fasli demak doʼstlar,
Oʼlkamni zabt etibdi.

***

Kechgi kuz

Tungi bog’lar – sirli, qo’rqinchli,
Xususan kuz, xususan kech kuz.
Qora tunga bo’lib qo’riqchi,
Qotib turar daraxtlar unsiz.

Oyog’ingning ostida nogoh,
«Chirs» etaru sinib tushar shox,
Biroq, ulkan qushdek banogoh,
Qalqib ketar butun ulkan bog’.

Tungi bog’lar qora o’pqonday,
Guvlar bo’ron kezingan chog’lar.
Bog’ni chetlab o’tadi tunda,
Qo’rqa-pisa oydin so’qmoqlar.
***

OLTIN KUZ

Kuzni olib o’tdi dehqonlar,
Aravada olmalar bilan.
To’lib ketdi cheksiz sayxonlar,
G’ildiraklar g’irchillashidan.

Daraxtlarning rangi qorayib,
Bog’da esdi achchiq kuyundi.
Kuz yo’llari misli qora ip,
Cho’zildilar – yomg’irlar yuvdi.

Oq varaqqa siyoh dog’lari,
Sochilganday – ayni kun botar,
Har sharpadan kuzak bog’lari,
Qarg’alarni ko’kka sachratar.

***

???? OLTIN KUZ

Atrof go’zal, yo’q qiyos,
Ko’kda nur sochar quyosh,
Ba’zan bulut to’kar yosh,
Yurtimizda oltin kuz,
Barglar olgan oltin tus.

Bog’-rog’larda ish qizg’in,
Bog’bonlar meva uzgan,
Rahmat aytishar kuzga,
Hosil began qarang, yuz,
Rahmat senga oltin kuz!

Yig’ildi qovun, tarvuz,
Uzumlar deydilar:- Uz,
Barchasi rizqimiz, tuz,
Hosil yuz, tegmasin ko’z,
Rahmat senga oltin kuz!

✍️ RO’ZIMUROD BOLQIYEV

***

To‘rt fasl

Milt etib chiqdi quyosh,
Dedi:-Do‘stlar qish odosh.
Ko‘rsak, yo‘q qora bulut,
Yer yuzi ko‘k gilam-o‘t.

Keldi ko‘klam kabi soz,
Bizlar sevgan issiq yoz.
Ekin o‘sdi yerlarda,
Bug‘doy pishdi qirlarda…

Poliz to‘la bodring,
Bog‘bon, tez uzib bering!
-Sabr qiling siz andak,
So‘yib beray handalak.

Quyosh tushar taftidan,
Qo‘rqib qishning aftidan.
Sarg‘ayadi ko‘katlar,
Barg to‘kadi daraxtlar.

Hosil yig‘ib olinar,
Qishga zamin solinar.
Dala-dashtda tindi ish,
Keldi mehmon bo‘lib qish.

Qish emas, u – qorbobo,
Sovg‘alari bor bobo…
Xuddi yozday, bahorday –
Iliq, kuzgi nahorday.

Qor yog‘ar, kecha-kunduz,
Suv sovuq qotib kiygan muz.

***

Ona tabiat

Qish der: – Kumush qorim bor,
Qorbobo yasang!
– Gulim ko‘rkam, – der bahor,
Guldasta yasang!
Yoz der: – Suvim beg‘ubor,
Suz baliq misol!
Kuz der: – Mevam, bolim bor,
Bari senga, ol!
Demak, ona tabiat
Bizni der har vaqt.

***

Fasllar kulgusi

Qish kulsa, og‘zidan to‘kiladi qor,
Xovridan yaxlaydi, daryo-yu anxor.

Baxoroy kulganda, isiydi kunlar,
Og‘zidan to‘kilar turfa xil gullar,

Yoz kulsa, soyaga «berkinib» gullar,
Tap-taqir bo‘ladi, issiqdan cho‘llar.

Lekigin, mevalar yetilib pishar,
Lazzatli bol misol bo‘lib yetishar.

Kuz kulsa, mo‘l bo‘lar — meva, sabzavot,
Mexnat-la qiziydi, dalada xayot.

Xirmonlar yuksalar, xosilga «to‘yib»,
Daraxtlar barg to‘kar, o‘zin bo‘sh qo‘yib.

Xar fasl kashf etar, o‘zgacha surur,
Fasllar kulgusi — mo‘jiza erur!